Nederland heeft een sterke internationale positie en heeft ervaring en een reputatie op gebied van democratie, rechtsorde en mensenrechten en beschikt over kennis en innovatie en hoogwaardige industrie. Nederland moet die kennis en expertise ter beschikking stellen aan anderen.

Mede vanuit deze waarden heeft Nederland een substantiële bijdrage geleverd in Afghanistan aan een betere toekomst voor de Afghanen, aan stabiliteit in de regio en om te voorkomen dat Afghanistan opnieuw een toevluchtsoord wordt voor internationale terroristen. De 3D-inzet van defence, diplomacy en development (Defensie, Diplomatie en Ontwikkelingssamenwerking) van Nederland in de Afghaanse provincie Uruzgan is internationaal gewaardeerd. Sinds onze aanwezigheid in 2006 is vooruitgang geboekt in Uruzgan. De provincie is veiliger geworden waardoor economische ontwikkeling weer mogelijk is. Sinds onze aanwezigheid is de mensenrechtensituatie verbeterd en is vooruitgang geboekt als het gaat om een competent bestuur. De realiteit van vandaag is dat we minder geld te besteden hebben en daardoor meer moeten focussen.

De Nederlandse krijgsmacht heeft de laatste jaren getoond dat zij prestaties op hoog niveau kan leveren (in bijvoorbeeld Uruzgan, maar ook in Tsjaad, Bosnië en de Golf van Aden) en kan daarvoor op veel waardering rekenen.

D66 wil dat de NAVO de operatie in Afghanistan in samenspraak met de internationale partners geleidelijk afrondt. Nederland doet militair in Uruzgan niet meer mee, maar blijft wat D66 betreft wel bij Afghanistan betrokken en levert een bijdrage op het gebied van (weder)opbouw, goed bestuur en opleiding van militairen en politie.

Nederland laat Afghanistan niet in de steek. De opbouw van een democratische rechtsstaat heeft er prioriteit. Dat vereist grotere inspanningen voor corruptiebestrijding, versterking van bestuur, rechtspraak en civiele organisaties, alsmede onderhandelingen met gematigde Taliban. Nederland draagt meer politietrainers bij aan de EU-opleidingsmissie. Ons land steunt geen offensieve militaire operaties.

Nederland trekt zich terug uit Afghanistan en stuurt geen nieuwe militaire missies naar dat land.

De oorlogen in Irak en Afghanistan steunen wij niet. Deze projecten zijn inhoudelijk vernietigend in plaats van opbouwend en dragen niet bij tot een betere en vreedzamere wereld. Daarom stoppen we met deelname aan de oorlog in Afghanistan, Irak, deelname aan het JSF-project en willen we niet langer militair in de wereldtop mee draaien. In plaats daarvan willen we ons richten op vredesconcepten door de oorlogsindustrie en wapenhandel af te bouwen.

Defensie is nu te veel ontwikkelingswerker aan het spelen. In Afghanistan is het onder andere bezig met het bouwen van waterputten en moskeeën. De missie in Uruzgan loopt nu ten einde. Dat is goed. De PVV is tegen een langere aanwezigheid van Nederlandse militairen in Afghanistan.

Ook Nederland is er bij gebaat, dat Afghanistan niet opnieuw een uitvalsbasis voor terroristen vormt. Nederland moet daarom een substantiële bijdrage blijven leveren aan de wederopbouw van dit land via onder meer ontwikkelingssamenwerking. Militaire steun, op welke wijze ook, hoeft niet te worden uitgesloten.

Alle Nederlandse militairen trekken we terug uit Afghanistan. We beginnen daar geen nieuwe missie. Wel geven we civiele steun. En leveren we een bijdrage in de ontwikkeling van het land.

Elke uitzending van Nederlandse militairen wordt gevolgd door een grondige parlementaire evaluatie, om te beginnen die in Afghanistan. Omdat de Commissie-Davids niet alle vragen heeft kunnen beantwoorden, blijft een parlementaire enquête naar de inval in Irak nodig.

Trots op Nederland wil dat de Nederlandse missie in Uruzgan in 2010 wordt beëindigd en dat er minstens twee jaar lang niet aan grote missies wordt deelgenomen. In deze periode kan de Nederlandse krijgsmacht weer op sterkte komen. In de toekomst zal er wat Trots op Nederland betreft vooral sprake zijn van uitzendingen wanneer internationale onveiligheid leidt tot interne onveiligheid. Het Nederlands belang komt dus meer voorop te staan. Alleen in geval van genocide naar het oordeel van de VN kan een uitzondering worden gemaakt.

De missie in Uruzgan heeft een enorm beslag gelegd op Defensiematerieel en -personeel. De krijgsmacht moet daarom de middelen behouden die nodig zijn om weer op kracht te komen.