Geweld dat voortvloeit uit een culturele of religieuze achtergrond, zoals eergerelateerd geweld of vrouwen besnijdenis, moet worden aangepakt en er moet goede opvang zijn voor de slachtoffers.

Het CDA onderschrijft de ambitie om aan de top van het bedrijfsleven meer vrouwen en mensen van andere culturele achtergrond te krijgen, zowel in uitvoerende als in toezichthoudende functies. Dit zal leiden tot een verrijking van de inzichten die kunnen bijdragen aan succesvol ondernemingsbeleid. In dit kader is het een verantwoordelijkheid van ondernemingen zelf dat zij duidelijke doelstellingen formuleren en daarover verantwoording afleggen.

Het CDA gaat uit van de verantwoordelijkheid van de media. Programma’s en clips met porno, excessief geweld of kind- of vrouwonvriendelijke inhoud mogen niet worden getolereerd en de overheid zal hen daarop aanspreken.

Onverminderde aandacht moet er zijn voor de positie van vrouwen en meisjes in ontwikkelingslanden die extra hard worden geraakt door de economische crisis. De focus moet hierbij liggen op gendergelijkheid en empowerment van vrouwen, hetgeen een positieve bijdrage kan leveren aan de opbouw van de samenleving en aan economische ontwikkeling.

Er is blijvende aandacht voor uitvoering van Veiligheidsraadresolutie 1325 inzake de positie van vrouwen en meisjes en het tegengaan van geweld in (post)conflictsituaties blijft van belang. Nederland moet andere landen aanspreken deze resolutie uit te voeren.

Bij een overheid die duidelijke grenzen stelt past geen gedoogbeleid. Het idee dat reguleren criminaliteit voorkomt is ook naïef. Activiteiten als drugshandel en prostitutie spelen altijd in criminele sferen waarbij er misbruik wordt gemaakt van andermans afhankelijkheid. Als de overheid gaat reguleren, of gedogen, dan verliest zij de ambitie om deze zaken echt aan te willen pakken. Rondom de gereguleerde sectoren ontstaat een schemergebied dat ronduit crimineel is. (...) De nationale recherche schat dat 60 - 90 procent van de vrouwen in de prostitutie dat onvrijwillig doet.

‘Grenzeloze’ criminaliteit, zoals internetcriminaliteit en financiële criminaliteit worden - evenals vrouwenhandel - in gespecialiseerde landelijke eenheden ondergebracht.

Het basispakket moet meer worden gericht op risico’s die niet ‘gebruikelijk’ zijn: mensen betalen zelf voor kosten die ‘bij het leven horen’. Te denken valt aan de anticonceptiepil voor vrouwen boven de 21 jaar, dieetvoeding en lifestyle geneesmiddelen. Wie zich wil verzekeren voor zorgkosten die bij het leven horen, kan hiervoor terecht bij aanvullende pakketten.

Huisartsen en andere medische beroepsgroepen behoren vrouwen die onbedoeld zwanger zijn, afdoende voorlichting te geven over andere oplossingen dan het afbreken van de zwangerschap. De kans op verwerkingsproblemen na een abortus wordt aan de orde gesteld, evenals het aanbod van gespecialiseerde hulpverlening door organisaties als de FIOM en de VBOK.

Om vrouwen die ongewenst zwanger zijn te helpen, is laagdrempelige hulpverlening nodig in de vorm van een landelijk dekkend en door de overheid gesubsidieerd netwerk van opvanghuizen. Ook tijdelijke pleegzorg voor moeder en kind moet tot de mogelijkheden behoren.

Sinds de 20-weken-echo standaard wordt aangeboden aan elke zwangere vrouw is sprake van een toename van het aantal late abortussen. Om te vermijden dat deze echo leidt tot abortus vanwege niet-gewenste eigenschappen of niet-ernstige aandoeningen, en vanwege betere mogelijkheden om prematuur geboren baby’s te behandelen, wordt de grens voor een abortus vervroegd naar 18 weken.
De 20-weken-echo bereidt ouders vervolgens voor op mogelijke afwijkingen bij hun kind en opent in sommige gevallen de mogelijkheid om met behandeling in de baarmoeder te beginnen.

In de kern gaat het bij vrouwenemancipatie ook om keuzevrijheid. De ChristenUnie acht mannen én vrouwen prima in staat eigen afwegingen te maken over de verdeling van arbeid en zorg naar gelang hun levensfase en gezinssituatie. De overheid hoeft geen druk uit te oefenen op de afwegingen die aan de keukentafel gezamenlijk worden gemaakt.

Arbeidsparticipatie zorgt voor economische zelfstandigheid en is de belangrijkste motor van integratie in de samenleving: voor jong en oud, voor man en vrouw, voor ‘oude’ en ‘nieuwe’ Nederlanders. Voor D66 heeft ‘werk voor iedereen’ dus de hoogste prioriteit.

De participatie van vrouwen is de laatste decennia sterk gegroeid, maar in uren nog relatief laag (veel deeltijdwerk) waardoor economische zelfstandigheid niet wordt bereikt.

Hoewel vrouwen de laatste decennia in grote getale tot de arbeidsmarkt zijn toegetreden, is de arbeidsparticipatie van vrouwen (vooral in uren) internationaal gezien nog steeds laag. Bovendien zijn er nog steeds erg weinig vrouwen in de hogere managementfuncties. Vrouwen werken voornamelijk in kleine deeltijdbanen. Achterhaalde principes in het arbeidsmarktbeleid (kostwinnersbeginsel, aanrechtsubsidies) moeten worden losgelaten om een gelijkwaardiger rolverdeling tussen werk en zorg te stimuleren. In dit kader past ook de verhoging van de combinatiekorting in de belastingen.

D66 vertrouwt erop dat vrouwen heel goed zelf weten wanneer er in hun leven en dat van hun partner de wens en de ruimte is voor het opvoeden van een kind. Sommige vrouwen worden te vroeg overvallen door een zwangerschap. Andere vrouwen ontdekken dat het te laat is om eenvoudig zwanger te worden. In beide gevallen moeten ze bij een arts terecht kunnen.

D66 verbetert de preconceptiezorg, onder andere door de vorming van een laagdrempelig  preconceptiespreekuur, met name voor allochtone vrouwen en kwetsbare groepen meisjes. De pil blijft in het basispakket tot 18 jaar. Voorkomen van ongewenste zwangerschap blijft noodzakelijk.

D66 is voor het afschaffen van de wettelijke bedenktijd voor abortus van 5 dagen. Als een vrouw ongewenst zwanger raakt beslist zij in samenspraak met de arts of zij haar zwangerschap wil voortzetten of niet. Goede informatie is van belang voor een afgewogen beslissing. D66 ziet geen reden de overtijdbehandeling onder de abortuswet te laten vallen. D66 wil dat de toegankelijkheid van medicamenteuze abortus verbetert, bijvoorbeeld doordat de huisarts de abortuspil voor kan schrijven.

Indien bewezen veilig en effectief, ziet D66 in principe geen bezwaar tegen het (op eigen kosten) invriezen van eicellen op sociale indicatie. Deze procedure moet plaatsvinden na zorgvuldige voorafgaande informatie over de gezondheidsrisico’s van het moederschap op hogere leeftijd. Vrouwen beslissen zelf over het invriezen van eicellen. D66 wil wel de maatschappelijke drempels voor het ‘op tijd’ krijgen van kinderen afbreken. D66 stimuleert de mogelijkheden voor vrouwen om het moederschap te combineren met een maatschappelijke carrière.

D66 wil dat zinvolle prenatale screening wordt aangeboden én vergoed aan alle zwangeren, ook aan vrouwen onder de 35 jaar. De screening kan uitgebreid worden naar specifieke aangeboren afwijkingen. D66 handhaaft het aanbieden van structureel echoscopisch onderzoek (SEO) op 20 weken aan alle zwangere vrouwen. Ook daarbij is goede voorlichting vooraf essentieel.

De sterfte van vrouwen tijdens of kort na de geboorte is in Nederland toegenomen. Daarnaast is de sterfte van baby’s onder nieuwe bevolkingsgroepen beduidend hoger dan gemiddeld. Dit komt veelal door gebrekkige kennis over zwangerschap, geen gebruik van foliumzuur en het feit dat de kraamzorg te veel op afstand wordt gehouden. Consultatiebureaus en kraamzorg hebben een rol in het doorbreken van dit patroon.

D66 wil dat medisch wetenschappelijk onderzoek meer gericht wordt op tot nu toe onderbelichte groepen: kinderen, zwangere vrouwen, ouderen, en mensen met zeldzame of psychiatrische aandoeningen. D66 wil ook medisch onderzoek stimuleren dat onvoldoende interessant is voor commerciële financiering.

Geweld tegen vrouwen eerder signaleren. Het meeste geweld tegen vrouwen vindt plaats in de eigen familie. Scholen, zorginstellingen en de politie moeten nauwer samenwerken om dit geweld eerder op te sporenץ

Uithuwelijken strafbaar. D66 wil dat het uithuwelijken strafbaar wordt.

Nederlandse ontwikkelingshulp moet zich ook richten op die programma’s die in andere donorlanden onder vuur liggen. Daarom hebben zaken als de bescherming tegen HIV-AIDS en de versterking van vrouwenrechten en rechten van seksuele minderheden prioriteit.

De Nederlandse ontwikkelingssamenwerking legt zich toe op landbouw, mensenrechten en goed bestuur. Deze speerpunten omvatten:
(...)
b) seksuele en reproductieve gezondheid. De regering maakt zich sterk voor het recht van vrouwen en mannen om zelf te beslissen over seksualiteit, partnerkeuze en het krijgen van kinderen. Zij onderstreept het belang hiervan voor de verwezenlijking van de Millenniumdoelen van de Verenigde Naties; (...)

Arbeid en zorg worden eerlijker verdeeld tussen mannen en vrouwen. Financiële voordelen voor traditionele gezinnen in de belastingen en de sociale zekerheid worden afgeschaft. Er komt een uitbreiding van het kraamverlof voor partners van twee dagen naar twee weken, een betere betaling van het ouderschapsverlof en een uitgebreider betaald zorgverlof.

Nederland zet zich in voor een toekomstbestendig sociaal Europa. Daarom pleit de regering voor bindende Europese afspraken over:
a) verhoging van de arbeidsparticipatie, met name van vrouwen, ouderen en niet-studerende jongeren;
(...)

Om gelijke beoordeling en doorstroming van mannen en vrouwen te bevorderen, dient de top van beursgenoteerde bedrijven voor ten minste 30 procent uit vrouwen te bestaan. Dit vereist quota.

Armoede komt hard aan, zeker bij kinderen. Armoede wordt teruggedrongen door de arbeidsparticipatie van alleenstaande ouders en laagopgeleide vrouwen te stimuleren. Gemeenten moeten met maatwerk zorgen voor voldoende mogelijkheden voor deeltijdwerk en kinderopvang.

Met hogescholen en universiteiten worden afspraken gemaakt over meer loopbaankansen voor jongeren, vrouwen en migranten.

De polarisatie rond migranten en moslims zet de vrij-zinnigheid onder druk. We kruisen de degens over de vraag of migrantenvrouwen wel of niet gescheiden mogen zwemmen. Zulke windmolengevechten leiden af van de echte problemen, zoals de achterstand van migranten op de arbeidsmarkt, het isolement van migrantenvrouwen en de criminaliteit onder hun zonen.

Religie is voor veel mensen zingevend en bezielend. Religieuze groepen leveren vaak een waardevolle bijdrage aan de samenleving. Maar deze gemeenschappen mogen hun leden niet beletten het geloof de rug toe te keren of op eigen wijze vorm te geven. Het dienen van een god mag geen groepsdwang zijn, geen gebod van echtgenoot of familie. Te veel vrouwen worden veroordeeld tot een geïsoleerd bestaan door orthodoxe geloofsopvattingen.

Economische zelfstandigheid vermindert de afhankelijkheid van vrouwen, die te vaak leidt tot opsluiting en gezinsgeweld.

De inburgeraars wordt kennis bijgebracht over de Grondwet, zoals over de vrijheid van meningsuiting, het recht op zelfbeschikking, non-discriminatie, de gelijkheid van man en vrouw, en de scheiding van kerk en staat.

Migrantenvrouwen krijgen sneller een zelfstandige verblijfsstatus, zodat ze minder afhankelijk worden van hun partner.

De overheid ondersteunt initiatieven van sekswerkers om voor hun belangen op te komen en biedt hun mogelijk-heden om uit de prostitutie te stappen.

De controle op de seksbranche wordt verbeterd, zonder registratie van sekswerkers. Illegale sekswerkers en hun klanten worden niet strafbaar, om te voorkomen dat misstanden niet meer worden gemeld.

Slachtoffers van mensenhandel krijgen een verblijfsvergunning als terugkeer naar het land van herkomst te gevaarlijk voor hen is.

Kwetsbare groepen asielzoekers, zoals minderjarigen, vrouwen en getraumatiseerden, krijgen bijzondere aandacht om ervoor te zorgen dat hun asielrelaas ten volle wordt getoetst.

De bestrijding van mensenhandel en gedwongen prostitutie moet hogere prioriteit krijgen bij politie en justitie.

Eerwraak en vrouwenbesnijdenis moeten actiever bestreden worden.

Overal waar sprake is van achterstelling van groepen, zoals vrouwen, homo’s, etnische minderheden, is het een taak van de overheid zorg te dragen voor volwaardige integratie en gelijkberechtiging.

Een gelijke beloning voor mannen en vrouwen wordt wettelijk verplicht.

Er wordt met kracht opget reden tegen alle uit ingsvormen van discriminatie.

De overheid streeft ernaar het ambtenarenapparaat een evenwichtige afspiegeling te laten zijn van de samenstelling van de bevolking.

Eerlijk delen is natuurlijk al lang niet meer alleen een kwestie van wie hoeveel betaalt. Eerlijk delen gaat steeds vaker over kansen in het leven. Dat het niet uit mag maken waar je ouders geboren zijn, wat je postcode is, of je man, vrouw, homo of hetero bent. Iedereen verdient een gelijke kans om wat  van zijn of haar leven te maken. Daarom moeten we niet alleen kansen scheppen maar ook achterstand en achterstelling bestrijden en emancipatie bevorderen. Zo nodig dwars tegen de remmende krachten van cultuur, religie of het ouderlijk huis in.

De emancipatie is nog niet af. Nog steeds verdienen vrouwen minder dan mannen, nog steeds zijn vrouwen ondervertegenwoordigd in hoge functies. De overheid dient het goede voorbeeld te geven bij de benoeming van hoge ambtenaren. Blijft het bedrijfsleven achter, dan komen er quota.
Strijd voor emancipatie betekent ook strijd tegen alle vormen van onderdrukking van vrouwen. Geweld in afhankelijkheidsrelaties is onaanvaardbaar. Dat geldt voor huiselijk geweld, maar evengoed voor eerwaak, genitale verminking, prostitutie en mensenhandel. Deze praktijken zijn alleen effectief te bestrijden als preventie, signalering, opvang en repressie hand in hand gaan. Daarom komt er onder andere een verplichte meldcode voor professionals evenals een medisch certificaat om meisjes tegen genitale verminking te beschermen. En moeten altijd voldoende opvangplekken voor slachtoffers beschikbaar zijn. Dit kan ook bijdragen tot succesvoller vervolging van daders.

De PvdA streeft naar een evenwichtige verdeling van arbeid tussen mannen en vrouwen. Wij strijden tegen ongelijke betaling voor gelijk werk. Voor deeltijdwerkers gaat het lonen om meer uren te werken. Dit is vooral voor vrouwen van belang omdat zij veelal in deeltijd werken. De huidige fiscale kortingen passen we met dat doel aan.

Gedwongen huwelijken pakken we aan, onder andere door scherpere controle op schijnhuwelijken en het expliciet strafbaar stellen van uithuwelijken. Ook gaan we de mogelijkheden onderzoeken om het fenomeen van herhaalde huwelijksmigratie, waarbij een man met grote regelmatig nieuwe vrouwen laat overkomen uit het land van herkomst, aan te pakken.

De PVV kiest voor rechten van vrouwen en homo’s.

Wie denkt dat islamisering een kwestie is van one issue kan niet tellen. De massa-immigratie heeft enorme gevolgen voor alle facetten van onze samenleving. Het is economisch gezien een ramp, het tast de kwaliteit van ons onderwijs aan, vergroot de onveiligheid op straat, leidt tot een uittocht uit onze steden, verdrijft Joden en homo’s en spoelt decennia vrouwenemancipatie door de wc. Om er even een sector uit te lichten: zelfs de zorg islamiseert in rap tempo. Moslimvrouwen die behandeling door mannelijke artsen weigeren, moslima’s die niet door mannelijke broeders willen worden gewassen, (...)

De koran schrijft gedrag voor dat strijdig is met onze rechtsstaat, zoals antisemitisme, discriminatie van vrouwen, het doden van ongelovigen en heilige oorlog tot de werelddominantie van de islam een feit is.

Uitkeringsafhankelijkheid, geweld tegen homo’s en vrouwen, eerwraak, schooluitval etc. zijn van alle tijden, maar zouden een stuk minder zijn als de elites zich niet hadden bekeerd tot het cultuurrelativisme.

Vrouwenbesnijdenis zwaar bestraffen.

Verbied de boerka en de koran, belast hoofddoekjes.

Het is nu ook tijd om te kiezen voor de verdediging van wezenlijke onderdelen van onze cultuur: de vrijheid van homoseksuelen en de gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen.

Vóór het gezin. Dat begint al direct met de opwaardering van het klassieke huwelijk en het traditionele, oftewel natuurlijke gezin: man, vrouw, en als het huwelijk tussen die twee bekroond wordt met de kinderzegen, kinderen.

Een goed gezin is het halve werk. Vrouwen, kinderen en mannen hebben baat bij een thuishaven waarin tijd is voor elkaar en ruimte wordt gecreëerd om de eigen talenten te ontplooien. Dat is niet alleen een Bijbelse waarheid, dat kan iedereen die om zich heen kijkt met eigen ogen zien.
Daarentegen is het funest wanneer gezinnen onder druk staan, omdat man en vrouw beiden iedere dag keihard moeten werken om het hoofd boven water te houden. Ongezond voor hen zelf, slecht voor de kinderen. De toename van de problemen in de jeugdzorg is geen toeval. Daarom spant de overheid het paard achter de wagen als zij tweeverdieners beloont en eenverdieners benadeelt.

Aan de basis van het gezin staat het huwelijk. Het is een belangrijk onderdeel van de orde in de schepping die we in ere moeten houden. God Zelf heeft het huwelijk ingesteld en bedoeld als een levenslange verbintenis tussen man en vrouw.

Het is een zegen wanneer het huwelijk bekroond wordt met kinderen. Alleen binnen een duurzame verbintenis van man en vrouw, gekenmerkt door liefde en trouw, komen kinderen werkelijk tot hun recht. Het huwelijk is een verbond voor het leven. Van de huwelijkspartners wordt trouw gevraagd: je kunt niet zomaar van elkaar af, omdat je de ander serieus neemt. In het huwelijk van hun ouders krijgen kinderen een levende illustratie van het belang van deze trouw. Voor hun vorming is dat van groot belang. Echtscheiding is daarom voor ouders en kinderen een pijnlijke zaak.

Het huwelijk van man en vrouw is in alle tijden een vanzelfsprekende leefvorm geweest. Dat is begrijpelijk, want juist man en vrouw vullen elkaar in het huwelijk goed aan. Man en vrouw hebben een verschillende aanleg en roeping. Het is onbegonnen werk om dit onderscheid weg te poetsen. Het hameren op gelijkheid en onderlinge uitwisselbaarheid van man en vrouw miskent de natuurlijke werkelijkheid. Man en vrouw maken elkaar compleet. Zo ontmoeten zij elkaar in gelijkwaardigheid. Dat geeft kleur en zin aan het leven.

In het overheidsbeleid moet weer de definitie van het natuurlijke gezin gebruikt worden. De waarde van dit gezin voor de samenleving wordt ook in de Grondwet vastgelegd.

Elk mensenleven is daarom beschermwaardig, ook het leven dat nog niet geboren is en in een pril stadium verkeert. De Wet afbreking zwangerschap spreekt met mooie woorden over de ‘bescherming van het ongeboren leven’, maar intussen werken de zorgvuldigheidseisen niet zoals het zou moeten. In de praktijk gaat het vermeende recht van de vrouw op abortus in veel gevallen ten koste van het leven van het kind. Deze Abortuswet is in strijd met de menselijke waardigheid en moet vervallen.
[Meer over het standpunt van de SGP over Abortus in het onderwerp Abortus.]

Het halfslachtige gedoogbeleid op het terrein van drugs draagt eveneens bij aan het beeld dat in Nederland alles is toegestaan. De afschaffing van het bordeelverbod doet velen niet alleen denken dat prostitutie een normaal beroep zou zijn, maar blijkt ook veel prostituees uit Oost-Europese landen aan te trekken. Veel ‘exploitanten’ maken zich schuldig aan uitbuiting en vrouwenhandel. Bestrijding van mensenhandel is een complexe zaak. Om dit type misdrijf daadkrachtig tegen te gaan, is het noodzakelijk dat er rechters komen die zich specialiseren in het bestrijden van deze misdrijven.
[Meer over het standpunt van de SGP over Prostitutie in het onderwerp Prostitutie.]

Kinderpornonetwerken, vrouwenhandel en drugscriminaliteit zijn voorbeelden van criminaliteit die op internationaal niveau spelen. Ze zorgen voor ingewikkelde opsporings- en strafzaken. Juist zulke internationaal opererende bendes moeten effectief kunnen worden aangepakt. Samenwerking met politie en justitie in andere (Europese) landen moet daarom worden geïntensiveerd. Ook de uitwisseling van gegevens inzake verdachten, wijze van opereren en vormen van criminaliteit moet sterk verbeterd worden. Dit geldt reeds op het landelijk niveau, waar de korpsen nog lang niet altijd goed samenwerken, maar zeker ook op internationaal vlak.

De beschikbaarheid van porno draagt niet bij aan een gezonde visie op seksualiteit, maar is slechts een oppervlakkige vorm van lustbeleving die vrouwen degradeert tot lustobject. Ook de verkrijgbaarheid van porno bij bijvoorbeeld benzinestations moet tegengegaan worden.

In een gezin zijn man en vrouw samen verantwoordelijk voor elkaar en voor hun kinderen. Hun eventueel gezamenlijke arbeidsparticipatie mag niet ten koste gaan van de zorg voor kinderen of mantelzorg. De overheid houdt daar in haar beleid rekening mee.

Het belastingstelsel moet mannen en vrouwen de ruimte bieden om naar eigen inzichten de verdeling van zorg en arbeid in hun gezin vorm te geven zonder dat sprake is van fiscale sturing.

We accepteren geen loondiscriminatie tussen mannen en vrouwen. Om vrouwen gelijke kansen te geven om te werken worden beloningsverschillen aangepakt en komen er meer mogelijkheden om arbeid en zorg te combineren, zowel voor moeders als voor vaders.

de overheid (...) handhaaft het recht, een set spelregels waar zowel de overheid als de burgers zich aan moeten houden. Wij kennen in dit land namelijk een aantal ononderhandelbare vrijheden, waarden en normen, rechten en plichten: de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van godsdienst, de vrijheid van onderwijs, de vrijheid van vereniging, de gelijkwaardigheid van man en vrouw, alsmede de neutraliteit van de staat. Dit zijn de grondrechten en uitgangspunten die moeten worden bewaakt door de overheid. Deze spelregels zijn er niet voor niets. Alleen een samenleving waarin de regels helder en duidelijk zijn en waar goed wordt gehandhaafd, biedt de duidelijkheid en eerlijkheid die nodig is om welzijn en welvaart te genereren.

Tussen het in bestuurskringen nog altijd bewierookte multiculturalisme en het snel opkomende idee van ‘eigen volk eerst’ bestaat een derde weg: die van de aanvaarding van de eerder genoemde grondrechten als de vrijheid van meningsuiting, religie en onderwijs, neutraliteit van de staat en de gelijkwaardigheid van man en vrouw.
Wij staan pal voor deze vrijheden, maar zijn streng voor overtreders van de wet! Dat betekent bijvoorbeeld dat individuele wetsovertredingen op basis van geloof niet worden getolereerd en worden bestraft.

Wij komen als volkspartij op voor alle mensen in onze samenleving: rijk en arm, allochtoon en autochtoon, man en vrouw, ziek en gezond. Wat ons verbindt is de wil om vooruit te komen en niet bij de pakken neer te zitten. Niet door mensen afhankelijk te maken van de overheid maar door hen te helpen op eigen benen te staan.

Goede en betaalbare kinderopvang is volgens de VVD een belangrijke voorwaarde voor bevordering  van de arbeidsparticipatie en de economische zelfstandigheid van vrouwen én mannen. De VVD wil een kwalitatief goede en betaalbare regeling voor kinderopvang. De VVD vindt het belangrijk dat gezinszorg en carrière kunnen samengaan. De laatste jaren heeft een enorme groei plaatsgevonden in de gastouderopvang. De VVD juicht dit van harte toe.

De VVD is van mening dat embryoselectie op medische grond mogelijk moet zijn bij levensbedreigende ziektes. Het politiek bepaalde afwegingskader volstaat. De VVD is geen voorstander van het selecteren van embryo’s op niet medische grond. Wij zijn er trots op dat mede door de steun van de VVD het selecteren van embryo’s bij vrouwen met erfelijke borstkanker nu wel is toegestaan.

Kernwaarden van onze samenleving zoals de gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen, hetero- en homoseksuelen, gelovigen en ongelovigen zijn juist door liberalen hard bevochten en voor de VVD ononderhandelbaar. De overheid mag geen instrument zijn van een religie om de vrijheid en gelijkwaardigheid van individuele burgers te beknotten. De VVD accepteert daarom niet dat de overheid toegeeft aan druk vanuit orthodox-islamitische kring om vrouwen en mannen, jongens en meisjes gescheiden te houden of apart te behandelen in publieke ruimten zoals bijvoorbeeld het openbaar vervoer, zwembaden of ziekenhuizen. De VVD komt op voor de rechten van vrouwen en homoseksuelen in de verdrukking. Cultureel bepaald geweld zoals genitale verminking, eerwraak, ontvoering of achterlating wordt opgespoord, zwaar bestraft en kan leiden tot het verlies van de verblijfsvergunning.