De overheid investeert gericht in onderzoek naar technologische vernieuwing op het gebied van veiligheid en opsporing(...). Nieuwe drugstesten kunnen het gebruik van verdovende middelen in het verkeer of bij geweldsincidenten aantonen.

Het CDA wil een eind aan het gedogen van coffeeshops, te beginnen met een vermindering van het aantal coffeeshops. Het CDA bepleit een drugsbeleid dat is gericht op het tegengaan van drugsgebruik en beperking van de maatschappelijke overlast en individuele schade. Om een einde te maken aan het drugstoerisme en de grootschalige verkoop worden de coffeeshops via een pasjes- en registratiesysteem en een versobering van de horecaactiviteiten teruggebracht tot lokale verkooppunten voor een besloten kring. Gereguleerde teelt is zowel in internationaal opzicht niet haalbaar als vanuit het tegengaan van gedoogsituaties niet wenselijk en daarom voor het CDA niet aan de orde.

Het aantal verkeersslachtoffers is te hoog. Achter elk slachtoffer schuilt een familiedrama. Het verkeer is veiliger geworden, alleen het aantal ongelukken met alcohol en drugs blijft al jaren gelijk. Goede voorlichting over verkeersveiligheid is nodig en een hardere aanpak voor alcohol- en drugsgebruikers in het verkeer.

Nederland stelt zich op als een betrouwbare bondgenoot met een professionele, expeditionaire krijgsmacht, die ook in risicovolle omstandigheden ingezet kan worden. (...) Tevens vindt inzet plaats in de strijd tegen drugs (...).

Gemeentelijke toezichthouders treden – in samenwerking met de buurtbewoners – op tegen overlast, verkeersovertredingen, straatvuil, openbaar drank- en drugsgebruik.

Bij een overheid die duidelijke grenzen stelt past geen gedoogbeleid. Het idee dat reguleren criminaliteit voorkomt is ook naïef. Activiteiten als drugshandel en prostitutie spelen altijd in criminele sferen waarbij er misbruik wordt gemaakt van andermans afhankelijkheid. Als de overheid gaat reguleren, of gedogen, dan verliest zij de ambitie om deze zaken echt aan te willen pakken. Rondom de gereguleerde sectoren ontstaat een schemergebied dat ronduit crimineel is. Nu al gaat 80 procent van de in Nederland geproduceerde cannabis naar het buitenland. (...)
Hoe wezenlijk een stevige aanpak van criminaliteit en overlast ook is, een beleid dat alleen gebaseerd is op repressie of een reflex van verontwaardiging is niet goed. De aanpak die de ChristenUnie voorstaat, is een combinatie van enerzijds handhaving en grenzen stellen en anderzijds de problemen aanpakken die de voedingsbodem zijn voor criminaliteit en onveiligheid.

Het tweeslachtige drugsbeleid is de laatste tientallen jaren een bron van ellende geweest. Het doel, softdrugs buiten de criminaliteit houden, is niet bereikt. In plaats daarvan is het beleid een enorme impuls geweest voor de groei van de georganiseerde criminaliteit. Drugs zijn ‘gewoon’ geworden en hebben veel verslaafden tot slachtoffer gemaakt.
Gelukkig is mede door invloed van de ChristenUnie ook op deze terreinen een kentering opgetreden. Het aantal coffeeshops is sterk teruggedrongen, zeker in de buurt van scholen. Wietplantages worden stelselmatig opgerold. Er is veel beter zicht op het feit dat mensen die profiteren van activiteiten als drugshandel, prostitutie, gokken, illegale arbeid vaak nergens voor terugdeinzen. We zijn gaan beseffen dat zij vanuit hun onderwereld winsten opstrijken die, eenmaal witgewassen, de bovenwereld corrumperen. Het is tijd voor een heldere lijn en dus:

• Verdwijnen de coffeeshops uit het straatbeeld
• Geldt op straat en in publieke ruimten een blowverbod
• Is er een nultolerantie voor gebruik van en beschikken over drugs bij 18-minners.
• Zijn methadonprogramma’s of heroïneverstrekking aan verslaafden alleen toelaatbaar als zij zijn gericht op afkicken
• Verdwijnt het onderscheid tussen hard- en softdrugs
• Geldt een nultolerantie voor drugstoeristen en drugsrunners
• Worden huizen en ruimten waarin wietplantages worden aangetroffen, verbeurd verklaard.

De ChristenUnie wil de ingezette kentering op deze terreinen met kracht voortzetten en de vanzelfsprekendheid van de beschikbaarheid van alcohol en drugs onder jongeren aanpakken. (...)

• De verkoopleeftijden voor alcohol wordt opgetrokken naar 18 jaar, en krachtig gehandhaafd door het lokaal bestuur.
• Supermarkten en slijterijen respectievelijk coffeeshops verliezen hun verkoopvergunning bij driemaal overtreding van de leeftijdsgrens.
• Zowel het beschikbaar hebben van alcohol als van drugs door jongeren tot 18 jaar in de publieke ruimte wordt strafbaar gesteld. Dit heeft tot gevolg dat alcohol en drugsgebruik door jongeren onder de 18 op straat niet meer mogelijk is.
• Er komen alcohol- en drugsvrije zones op plaatsen waar veel minderjarigen komen (rond school, sport en vereniging).
• Er komt een verbod op blowen in de openbare ruimte.
• Gemeenten krijgen de bevoegdheid om de sluitingstijden in de horeca te reguleren volgens het ‘Vroeg op stap’-principe.
• Commerciële hokken en keten worden gesloten. Buurt en huiskamerketen worden gehouden aan strikte regels als het gaat om o.m. veiligheid en leeftijden voor het nuttigen van alcohol
• Scholen en schoolfeesten (frisfeesten) worden alcohol- en drugsvrij.

Alcohol- en drugsgebruik ziet D66 allereerst als een kwestie van volksgezondheid. Het beperken van gezondheidsschade, zeker bij jongeren, vindt D66 belangrijker dan de strafrechtelijke kant. De repressie van de ene drug kan een aanmoediging zijn om een andere, soms schadelijker drug juist meer te gebruiken. De nadruk moet liggen op het bestrijden van overmatig alcohol- en drugsgebruik bij jongeren.

Voorlichting. D66 wil specifieke voorlichting over alcohol- en drugsgebruik voor ouders en docenten zodat ze sluimerende problemen bij kinderen op tijd kunnen identificeren. Ook jongeren moeten extra geïnformeerd worden op school en feesten over de schade van overmatig alcoholgebruik. Eventueel kunnen alcohol- en drugspoli’s op scholen worden ingericht.

Handhaving leeftijdsgrens alcohol. D66 wil strenger toezien op de handhaving van de leeftijdsgrens voor verkoop van alcohol aan kinderen onder 16 jaar.

Daklozen en verslaafden. Overlast moet bij de kern worden aangepakt. D66 is voorstander van het creëren van gebruikersruimten en het medisch verstrekken van harddrugs binnen een afkickprogramma. Het medisch verstrekken van drugs voorkomt ook veel criminaliteit.
Door goede afstemming met omwonenden over de locatie kan overlast effectief worden vermeden, zo blijkt uit ervaring. Door goede opvang te bieden met medische en psychologische zorg, wordt de omgeving veiliger en verbetert het leven van verslaafden.

Regulering cannabisteelt. Handel in en kweek van cannabis zijn belangrijke bronnen van criminaliteit. D66 wil dat de teelt van cannabis wordt gereguleerd, zodat teelt en verkoop worden geregeld via een gesloten keten, waaruit criminelen worden geweerd. Het grootste probleem van het Nederlandse sofdrugsbeleid vormen de illegale dealers die aan minderjarigen verkopen en ook harddrugs verkopen. Door teelt en verkoop verder te reguleren kan de kwaliteit van de cannabis worden verbeterd en de hoogte van de hoeveelheid THC in de cannabis worden gereguleerd.

GroenLinks wil van wietteelt en coffeeshops een gewone bedrijfstak maken, met vergunningen en met wietaccijnzen.

Softdrugs worden gelegaliseerd, de verstrekking van harddrugs gereguleerd.

Grote winst in de gezondheidszorg is te boeken door preventie. Onze leefstijl brengt te vaak gezondheidsklachten met zich mee. Voorlichting over goede voeding, het bevorderen van sport en beweging, mogelijkheden creëren voor voor kinderen om buiten te spelen, het bestrijden van eenzaamheid bij ouderen, ontmoedigen van alcohol- en drugsgebruik bij jongeren en handhaving zijn van groot belang.

Op alle zenders komt een volledig reclameverbod voor alcoholische dranken.

Het gebruik van alcohol en drugs is van alle tijden en culturen, maar neemt in onze tijd excessieve vormen aan, zeker onder jongeren. Dat betekent dat we dit niet als een vooral individueel probleem kunnen zien, maar als een probleem in de structuur van deze samenleving. Partij voor Mens en Spirit ziet werkende en duurzame oplossingen indien we de fundamentele oorzaken hiervan onderzoeken en aanpakken. De samenleving van nu is steeds veeleisender, stressvoller, vaster gestructureerd, gecontroleerder en daarmee ook steeds onvrijer geworden. Drugs, alcohol en allerlei andere vormen van verslaving zijn een poging om tijdelijk te ontsnappen aan deze druk of zijn een manier om niet mee te doen. Er is sprake van een collectieve leegte door het wegvallen van religie, normen en waarden, idealen en gemeenschapszin. Slechts materie en uiterlijkheden lijken te tellen.

Softdrugs toestaan en harddrugs hard aanpakken.
Het beleid van nu heeft hypocriete kanten. Coffeeshops zijn toegestaan, maar de toelevering is illegaal. Partij voor Mens en Spirit wil de teelt van cannabis legaliseren, maar wel teruggaan naar de 'natuur’cannabis. De huidige productveredeling heeft min of meer een harddrug gemaakt van cannabis. Wij willen slechts de teelt toestaan van de softdrug cannabis. Alcoholgebruik kan met mate, want ook alcohol is een ‘natuur’drug. Synthetische drugs zijn en blijven niet toegestaan en daar is een harde aanpak van de handel noodzakelijk. Hierbij is het tevens essentieel (overheids)structuren te ontmantelen die baat hebben bij drugshandel. Goede voorlichting over de gezondheidsrisico’s van toegestane drugs blijft essentieel.

Verplichte aangifte voor schoolleiders van alle geweld, wapen- of drugsincidenten.
Geen alcohol achter het stuur.

De SGP vindt gezond leven in eerste instantie de verantwoordelijkheid van de burger zelf, maar wil wel actief bijdragen aan bezinning en maatregelen om de volksgezondheid te bevorderen.
(...)

• Elke ouder krijgt, wanneer hun kind de leeftijd bereikt van 12 jaar, een duidelijke folder met de feiten over de gezondheidsschade door gebruik van alcohol, tabak en drugs.
• In overheidscampagnes over de gevaren van verslavende middelen worden bij voorkeur ‘ervaringsdeskundigen’ ingeschakeld.
• Er wordt een landelijk logo ontwikkeld voor FRIZZZ-feesten (Zonder alcohol, Zonder drugs, Zonder roken), zodat jongeren (met name onder 18 jaar) daar niet met verslavende middelen in aanraking komen.

Drank maakt meer kapot dan je lief is. Deze campagneslogan wijst op de gevaren van overmatig alcoholgebruik. Helaas is zo’n campagne hard nodig. Veel mensen verstaan hun verantwoordelijkheid niet. Alcoholmisbruik leidt in de praktijk niet alleen tot levensgevaarlijke verkeersituaties, maar ook tot ongelukken met dodelijke afloop. Ook geweld, agressie en vandalisme zijn veelal gerelateerd aan overmatig drankgebruik. De SGP staat een krachtig ontmoedigingsbeleid van alcoholgebruik door jongeren voor en een stevige aanpak van alcoholmisbruik door middel van wetgeving.
Concreet:

• De landelijke leeftijdsgrens voor zowel zwak-alcoholhoudende als sterke drank wordt 18 jaar. Onder de 18 jaar dient bezit en gebruik van alcohol in de openbare ruimte strafbaar te zijn.
• Er komt een verbod op de wijdverbreide praktijk van prijsacties met alcoholhoudende dranken, zoals ‘happy hours’, stuntprijzen in supermarkten en de verkoop onder de kostprijs.
• Om het alcoholgebruik onder jongeren echt effectief terug te dringen, wordt een verbod op alcoholreclame ingevoerd. Totdat een verbod op alcoholreclame is ingevoerd, worden er in de wet criteria voor alcoholreclames opgenomen.
• Er komen hogere accijnzen op alcoholische producten om alcoholmisbruik te bestrijden.
• Er komen meer wettelijke mogelijkheden om drankgebruik op straat te beperken.
• Het oprichten van alcoholpoli’s wordt gestimuleerd en met de benodigde financiën ondersteund. Jongeren die daar terechtkomen en hun ouders, wordt een uitgebreid vervolgtraject van nazorg en voorlichting aangeboden.
• Illegale drankketen moeten zo snel mogelijk verdwijnen.
• Het Vroeg Op Stap-beleid, waarbij jongeren gestimuleerd worden om vroeger te gaan stappen, wordt geïntensiveerd.
• Schoolfeesten moeten alcoholvrij zijn.

Het drugsbeleid in Nederland is al decennialang halfslachtig. Zowel soft- als harddrugs zorgen voor veel (financiële) problemen in gezinnen en zijn schadelijk voor de gebruikers. In plaats van legalisering van drugs als dé oplossing aan te prijzen, is daadwerkelijke handhaving noodzakelijk. Dat betekent: coffeeshops sluiten, intensivering van de controle op de productie en teelt van elke vorm van drugs, het tegengaan van growshops. Ook is de strafmaat in Nederland mild, wat een aanzuigende werking heeft. De straf moet dus omhoog.

Het bezit en gebruik van drugs [in gevangenissen, red.] wordt eveneens streng aangepakt en zeker de handel in drugs vanuit de gevangenis.

Drugs en alcohol in het verkeer moeten volledig worden uitgebannen.

Drugshandel en drugsgebruik dienen binnen het gehele Koninkrijk streng bestraft te worden. Om dat te bereiken is nauwe samenwerking met de Nederlandse politie en justitie noodzakelijk.

Nederland en Suriname dienen een stevige, gezamenlijk aanpak te realiseren van grensoverschrijdende criminaliteit, met name de georganiseerde drugscriminaliteit.

De verkoop en teelt van softdrugs voor de Nederlandse markt wordt gelegaliseerd, om overlast en criminaliteit tegen te gaan. En de controle op de kwaliteit te verbeteren. Verkoop en productie van harddrugs blijven strafbaar.

Het halfslachtige gedoogbeleid van softdrugs is niet meer van deze tijd. Trots op Nederland pleit voor een einde van het gedoogbeleid van softdrugs. Onze voorkeur gaat uit naar het legaliseren van softdrugs in EU-verband, waarbij accijns wordt geheven zoals bij alcohol en tabak. Maar omdat dit vooralsnog niet te regelen is, willen we geen gedoogbeleid, maar handhaving. Dat betekent dat coffeeshops gestaag zullen worden gesloten, om te beginnen bij scholen en weg uit de centra van dorpen en steden.

Het onderscheid tussen hard en soft drugs vervaagt. Ook softdrugs kunnen voor jongeren tot verslavingsproblemen of geestesziekten leiden. Daarnaast veroorzaken coffeeshops soms veel hinder en overlast voor omwonenden. De VVD wil overlastgevende coffeeshops onmiddellijk sluiten. Buitenlandse gebruikers worden aangetrokken door het Nederlandse drugsbeleid. Een legitimatiesysteem, waarbij de verkoop van softdrugs aan buitenlanders aan banden wordt gelegd moet deze aantrekkelijkheid terugdringen en een einde maken aan de overlast dat het drugstoerisme veroorzaakt. De VVD wil bovendien geen coffeeshops meer in woonwijken of dichtbij scholen.

De overheid bemoeit zich in beginsel niet met de opvoeding van kinderen. Voor problemen rondom overgewicht, alcohol- en tabaksmisbruik gebruikt de overheid voorlichtingsmiddelen om ouders te informeren. Bij de handhaving van het alcoholverbod voor jongeren, de leerplichtwet en het rookbeleid in de horeca dient zij echter daadkrachtig op te treden.